Wzór dobrego Tatusia

Kochany Tatusiu!

Chcemy przybliżyć Ci dzisiaj przykład dobrego taty, jakim był św. Józef. Myślisz pewnie: tak, tak, wiem, znam go z obrazów w kościołach, cóż może mi powiedzieć o życiu człowiek, którego żadne słowo nie przetrwało. Otóż, ten milczący człowiek może powiedzieć Ci wiele i okazuje się, że może On być Twoim bliskim przyjacielem, bo Jego życie było podobne do Twego. Choć Jego świętość jest niezrównana, życie miał bardzo proste i przeżywał podobne radości i troski jak Ty, Drogi Tatusiu. A w czym był do Ciebie podobny i w czym może Cię wspierać? Przeczytaj.

W ODPOWIEDZIALNOŚCI: Św. Józef podjął równoczesną odpowiedzialność względem swej małżonki i Dziecięcia, gdy odpowiedział posłuszeństwem na wezwanie Anioła: "Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło". Z pewnością nieobca Ci jest cała gama uczuć, kiedy uświadamiałeś sobie, że oto na zawsze stajesz się odpowiedzialny za czyjeś życie, a konkretnie za życie twojej żony i dziecka. A czy obcy Ci jest ból serca, który przeżywał św. Józef, kiedy doświadczył, że nie zdołał upilnować Jezusa, że zaginął. Może Twoje dziecko nigdy się nie zgubiło, ale z pewnością zderzyłeś się ze swoją bezradnością, kiedy np. zachorowało i trudno było pomóc, chętnie przyjąłbyś na siebie ból i cierpienie swego dziecka, ale to było niemożliwe. Jest w niebie ktoś, kto doskonale ten ból rozumie, patron wszystkich ojców, św. Józef.

W WIERZE: Św. Józef uczestniczył w wierze Maryi. Został stróżem tajemnic, które zostały przekazane Jego Małżonce. A Twoja wiara, czy nie czerpie, nie umacnia się i nie jednoczy z wiarą Twojej wybranej, najbliższej, ukochanej żony? Jeśli tak, możesz sobie powiedzieć, mam rodzinę podobną do Rodziny Świętej z Nazaretu. Jeśli nie, może św. Józef chce pokazać drogę, którą warto iść, drogę wzajemnego umacniania się w wierze.

W PRZEŻYWANIU PROBLEMÓW: Życie Świętej Rodziny nie było wolne od problemów, trosk, przeciwności. Wielkim zmartwieniem dla Józefa musiała być niemożność znalezienia schronienia dla Maryi, która miała wkrótce urodzić Dziecię. Ciężką próbą musiała być też konieczność ucieczki z Niemowlęciem do obcej ziemi. Również wspomniane już szukanie zgubionego Jezusa było trudnym doświadczeniem Józefa i Maryi. Takie trudności mogły być powodem narzekania, wzajemnego obwiniania się, co zachwiałoby ich relacją miłości. Jednak było coś, co nie tylko nie doprowadziło ich do sytuacji kryzysowych, ale umocniło ich miłość w tych doświadczeniach trudności – Maryja i Józef przeżywali problemy razem. Oby Twoje rodzinne problemy, których na pewno doświadczasz mogły być rozwiązane podobnie. Miłość wzmacnia się przez wspólne pokonywanie trudności.

W MODLITWIE: Nie sposób sobie wyobrazić Świętej Rodziny bez odniesienia do Boga Ojca. Życie Jezusa, Maryi i Józefa było przesiąknięte modlitwą osobistą i wspólną modlitwą rodzinną. Św. Józef czerpał z niej siłę i rozwagę. Modlitwa nie jest wyrazem słabości, nie jest zarezerwowana dla pobożnych, starszych pań. Ojciec, który się modli, który ujmuje w swoją dłoń maleńką rękę dziecka i prowadzi je do kościoła, który rozmawia z dzieckiem o Bogu jest odzwierciedleniem obrazu Boga Ojca. Św. Józef zaprasza Cię, Drogi Tatusiu do modlitwy osobistej i rodzinnej.

W PRACY: Św. Józef dobrze rozumie Twój trud i zmęczenie, Twoje znużenie codzienną, ciężką pracą, którą ofiarnie wykonujesz, by zapewnić byt i bezpieczeństwo Twojej rodzinie. On sam podejmował ciężką pracę fizyczną i wprowadził Jezusa w zawód, który wykonywał. Praca solidnie wypełniona jest wyrazem miłości ojca do dzieci. Również zaangażowanie w codzienne obowiązki domowe uczy dzieci szacunku dla ludzkiej pracy, ofiarności, wspólnoty, wartości podejmowanego trudu.

W WYCHOWANIU: Św. Józef przyjmuje na siebie odpowiedzialność za wychowanie i kształtowanie charakteru dziecka. To On nadaje Synowi imię Jezus, wprowadza go w zawód cieśli, spędza z nim dużo czasu. Jest świętym wzorem dla wszystkich tatusiów. Uczy, by mimo zapracowania znajdować czas dla dzieci, które dzięki obecności ojca stają się dojrzałymi, silnymi duchowo i psychicznie ludźmi.

Jak widzisz, wiele Cię łączy ze św. Józefem, jest On nie tylko świętym z obrazka, ale człowiekiem z krwi
 i kości, który jak Ty przeżywa trud i codzienną troskę o rodzinę, jak Ty codziennie ciężko pracuje,
jak Ty kocha, stara się, cieszy wzrostem dziecka.

Z okazji Uroczystości św. Józefa, wspomożyciela wszystkich ojców, prosimy Boga o to, by jak najwięcej
na świecie było cudownych, dobrych tatusiów, aby ich dzieci dorastając mogły powiedzieć:
jesteśmy spełnionymi przez miłość naszego ojca.

Święty Józefie, pomóż wszystkim tatusiom odkrywać wielkie powołanie do ojcostwa.