Jak rozwijać umysł dziecka cz.1

Stymulacja  mechanizmów lewopółkulowych

Mózg składa się z dwóch półkul mózgowych, obydwie półkule pomimo identycznego wyglądu, wykonują różne zadania, realizują różnorodne funkcje, regulując zachowaniem człowieka.

Zwykle z lewą półkulą związane są funkcje mowy, czytania i pisania.

Prawa półkula jest dominująca podczas rozwiązywania zadań matematycznych, przestrzennych, muzycznych, a także niektórych językowych.

Funkcje lewej półkuli mózgu:

Opracowuje informacje sekwencyjnie (analitycznie, krok po kroku)

Działa według programu odkrywanie relacji między elementami

Porządkuje sekwencyjnie

Przetwarza reguły (w tym językowe)

Przetwarza czas linearnie

Odbiera, zapamiętuje i wytwarza informacje językowe

Przetwarza linearnie teksty czytane (czyta ze zrozumieniem)

 „Dostrzega” elementy liter, wszystkie kropki i kreski (ś, ć, ź, з, ż, dż), a także „widzi” zależność między obecnością znaku lub jego brakiem (w literach l, ł lub n, ń)

Dokonuje porównania bodźców poprzez ujęcie relacji związków między nimi np. kreseczka (t), nie ma kreseczki (l); jest pętelka (ą), nie ma pętelki (a)

Odbiera, rejestruje upływający czas

Przetwarza materiał związany z cichym czytaniem

Ukierunkowuje uwagę

Odbiera, identyfikuje i różnicuje dźwięki mowy

Prawa półkula:

przetwarza i przechowuje informacje muzyczne i matematyczne

odbiera informacje dotyczące przekazywanych uczuć

dokonuje przetwarzania wszystkich informacji przestrzennych

rozpoznaje figury geometryczne (kontur, barwa, jasność)

rozpoznaje bodźce zawierające ładunek emocjonalny

reguluje ocenę znaczenia informacji emocjonalnych

Główny problem nieprawidłowego funkcjonowania lewej półkuli mózgu dotyczy zaburzenia sekwencyjności – podstawowego programu przetwarzania bodźców  przez lewą półkulę. Do tyka każdej sfery funkcjonowania dziecka, która wymaga sprawności porządkowania „ po kolei”

1.Ruch

Zaburzenia sekwencji ruchowych mogą w konsekwencji powodować opóźnienie rozwoju motorycznego dotyczące małej i dużej motoryki. Opóźnienia te obserwujemy podczas rozwoju dziecka  we wczesnych etapach życia , ale utrzymują się często na dalszych etapach

objawiając się obniżoną sprawnością ruchową.

- Problemy z czynnościami samoobsługowymi wynikają z trudności z sekwencyjnym ich ułożeniem. Ma to zwykle ścisły związek z koniecznością wykonania (powtórzenia) sekwencji ruchów.

- Kłopoty z naśladowaniem i z zachowaniem odpowiedniej kolejności dotyczą wszelkich ruchów, które warunkują wykonywanie czynności złożonych. Do takich należą np. ruchy manualne, odpowiadające za precyzyjne wykonanie czynności typu rysowanie, pisanie, wycinanie, lepienie.

- Problemy z artykulacją – sekwencyjność ruchów jest ważną składową poprawnej artykulacji

2. Słuch

Zaburzenia sekwencji słuchowych mogą być przyczyną: - opóźnień rozwoju mowy – do problemu tego mogą przyczynić się kłopoty zarówno z identyfikacją, różnicowaniem i zapamiętywaniem dźwięków mowy, jak i linearnym uporządkowaniem elementów języka odbieranych drogą słuchową. Jako konsekwencję tych zaburzeń możemy obserwować trudności z budowaniem wyrazów z sylab, kłopoty z tworzeniem zdań,

- trudności ze słuchaniem i rozumieniem mowy – zarówno tekstu mówionego, jak i czytanego.

3. Spostrzeganie wzrokowe

 Nieprawidłowości analizy i syntezy sekwencji wzrokowych mogą powodować: - trudności z rozumieniem treści obrazków – dotyczy to zarówno obrazków przedstawiających przedmioty, ale przede wszystkim – sytuacje. Problem wynika głównie z dominacji procesów analitycznych – z całego obrazka dziecko potrafi spostrzec jedynie jeden drobny element i na nim skupić uwagę.

- kłopoty z rozumieniem znaczenia symbolicznego – dzieci cechuje często dosłowne rozumienie słów oraz zdań. Nie jest więc zwykle możliwe nazywanie czegoś inaczej, niż dziecko to widzi (klocek nie może być stolikiem) albo odczytywanie znaczeń przenośnych, symbolicznych

- problemy z ujęciem relacji na obrazku (składanie z części, historyjki obrazkowe) –podczas układania całości z części dziecko musi dostrzec wzajemny układ elementów, a nie spostrzegać całościowo podobne umiejętności konieczne są podczas odkrywania zależności w historyjkachobrazkowych. Problemy z zauważaniem relacji oznaczają kłopoty ze spostrzeganiem wzajemnych powiązań, zależności.

- problemy z nauką pisania: przyczyny leżą w przewadze wzrokowych procesów analitycznych nad syntezą. Trudności często ujawniają się w linearnym porządkowaniu m.in. znaków, dzieci mogą dokonywać przestawień oraz odwróceń liter, sylab, wyrazów,

Trudności z sekwencyjnym opracowywaniem materiału dotyczą również:

 trudności z porządkowaniem czasowym: przedtem/teraz/potem; na początku/na końcu

 problemów z myśleniem przyczynowo-skutkowym – ustalenie przyczyny i skutku jest możliwe wówczas, kiedy wiadomo, co było najpierw, a co potem.

 braku rozumienia poleceń wieloczłonowych - wieloczłonowe polecenia wymagają umiejętności ułożenia (zaplanowania) poszczególnych działań w odpowiedniej kolejności.